BADANIA EKONOMETRYCZNE W TEORII I PRAKTYCE

Podsumowanie
W niniejszej pracy przedstawiono strategie optymalizacji struktury wartościowej portfela inwestycyjnego ze względu na wartość zagrożoną. Zakładano, że dynamika opisująca logarytmiczne stopy zwrotu przełącza się pomiędzy dwoma stanami, przy czym przejście może nastąpić tylko jeden raz ze stanu "0" do stanu "1". Moment przejścia opisany jest wybranym rozkładem prawdopodobieństwa (w pracy, bez straty ogólności, przyjęto rozkład prawdopodobieństwa przejścia jako wykładniczy i gamma).
W praktyce przejście portfela ze stanu zerowego do pierwszego może być wynikiem zmiany zachodzącej dla pojedynczej spółki, grupy spółek np. z tego samego sektora (dopuszcza się brak zmiany parametrów dla części spółek //,0 = jun , <7/0 - crn ), w którym przewiduje się zmiany w związku z pewnymi
zdarzeniami ekonomicznymi lub wszystkich instrumentów, gdy zmiany dotyczą całej giełdy, np. przejścia pomiędzy hossą, bessą lub stanem uważanym za "normalny".
Opisany model pozwala zaimplcmentować przewidywane zmiany do optymalizacji portfela. Jednak estymacja parametrów modelu jest trudna i powinna być powiązana z wiedzą ekspercką. Trudność związaną z estymacją parametrów opisanego modelu należy zaliczyć do jego wad.
Przedstawiony w pracy model ze względu na możliwość uwzględnienia zmian zachodzących w przyszłości stanowi ciekawą alternatywę dla modeli o stałych parametrach. Uwzględnia on bowiem zmiany zarówno dryfu, zmienności instrumentów finansowych, jak i korelację pomiędzy nimi.